Duurzame inzetbaarheid

Home > Duurzame inzetbaarheid

Investeren in duurzame inzetbaarheid

Investeren in duurzame inzetbaarheid is een gezamenlijk belang. Daarvoor bieden sociale partners ruimte in de cao á la carte. Werknemers kunnen zo gebruik maken van een budget in de vorm van tijd of geld.

Een leven lang leren

Door steeds snellere veranderingen in de werkomgeving is het van belang dat werknemers hun competenties en vakkennis (kunnen) blijven ontwikkelen. Zo houden ze hun waarde op de arbeidsmarkt op peil. En werkgevers zijn er zeker van dat de kennis binnen hun bedrijf up-to-date blijft.

Andere vormen van duurzame inzetbaarheid

Duurzame inzetbaarheid gaat verder dan alleen training en scholing. Ook het opnemen van bijvoorbeeld (zorg)verlof om de balans tussen werk en privé te versterken en mogelijkheden voor mantelzorg behoren tot duurzame inzetbaarheid en zijn ondergebracht in de cao.

Wensen en mogelijkheden bespreken

Werkgevers en werknemers kunnen elkaar versterken door duurzame inzetbaarheid periodiek mee te nemen tijdens (functionerings)gesprekken. Tijdens deze gesprekken kunnen de wensen en mogelijkheden worden besproken en duidelijke afspraken worden gemaakt.

FKB gaat voor duurzame
inzetbaarheid

De Stichting Fonds Kollektieve Belangen Texielgroothandel (FKB) is een samenwerkingsverband tussen werkgeversorganisatie SCTX en werknemersorganisaties De Unie, FNV en CNV Vakmensen.

Uit: CAO voor werkgevers en werknemers in de Groothandel in Textielgoederen en aanverwante artikelen

Artikel 9.2 Mantelzorg
Steeds meer medewerkers hebben mantelzorgtaken. CAO-partijen vinden een goede balans tussen verplichtingen op het werk en privé (als mantelzorger) van belang en deze balans zou waar nodig onderwerp van gesprek moeten zijn tussen medewerker en leidinggevende. In de werkgroep duurzame inzetbaarheid en scholing zullen partijen verdere invulling aan deze afspraak geven.

Uit: CAO voor werkgevers en werknemers in de Groothandel in Textielgoederen en aanverwante artikelen

Artikel 2.10 Verlofdagen

Zorgverlof
De werknemer krijgt per jaar maximaal 10 dagen betaald (70% van zijn salaris) en 5 dagen onbetaald zorgverlof.

Dit zorgverlof is bedoeld voor de verzorging van een ziek (klein)kind of een zieke partner, (groot)ouder, broer, zus of huisgenoot. De zieke moet echt van de werknemer afhankelijk zijn. Het recht op verlof vervalt als er ook een partner is die de zieke kan verzorgen.

Het zorgverlof is gekoppeld aan de normale werkweek. Het aantal verlofuren is zo groot als 2 maal de wekelijkse arbeidstijd. De voltijder komt zo op 10 dagen per jaar (38 x 2 = 76 uur).

Wie in deeltijd werkt, krijgt minder dagen. Een 36-urige werkweek levert 9 dagen zorgverlof op (36 x 2 = 72 uur) en een 28-urige werkweek 7 dagen (28 x 2 = 56).

Tijdens de 10 betaalde zorgverlofdagen lopen de opbouw van vakantiedagen en rechten op pensioen gewoon door. Tijdens de 5 extra dagen ontvangt de werknemer geen salaris. De opbouw van vakantiedagen en rechten op pensioen worden dan ook stopgezet.

Uit: CAO voor werkgevers en werknemers in de Groothandel in Textielgoederen en aanverwante artikelen

Hoofdstuk 4 CAO A LA CARTE

De werkgever mag een zogeheten ‘CAO à la Carte’ invoeren. Daarmee maakt de werknemer een arbeidsvoorwaardenpakket ‘op maat’. Bepaalde rechten ruilt of verkoopt hij, en van de opbrengst koopt hij zaken die voor hem aantrekkelijker zijn. Zo kan hij opgespaarde vakantiedagen gebruiken om, bijvoorbeeld, eerder met pensioen te gaan. Allerlei constructies zijn mogelijk. Hieronder staan een paar mogelijkheden op een rij.

4.1 Tijd voor tijd
De volgende rechten op vrije tijd kan de werknemer verkopen:

Maximaal 5 vakantiedagen per jaar*
Maximaal 90 vrije overwerkuren per jaar, inclusief de extra vergoeding in tijd

De volgende rechten op vrije tijd kan de werknemer aankopen:

10 extra vakantiedagen per jaar
5 níet op de functie gerichte studiedagen
Vermindering van de wekelijks arbeidstijd
Vervroeging van de datum van pensioen

4.2 Tijd voor geld
De volgende rechten op vrije tijd kan de werknemer verkopen:

Maximaal 5 vakantiedagen per jaar*: de ruilwaarde van één dag is 0,43% van het brutojaarloon;

De volgende rechten kan de werknemer aankopen

Een aanvulling op de pensioenuitkering of een individuele lijfrenteverzekering;
Vermindering van de eigen bijdrage aan kinderopvang;
Vermindering van de eigen bijdrage aan de ziektekostenverzekering;
Vermindering van de premies voor collectieve verzekeringen.

4.3 Geld voor tijd
De volgende rechten kan de werknemer verkopen

Maximaal 50% van het vakantiegeld;

De volgende rechten op extra vrije tijd kan de werknemer aankopen:

10 extra vakantiedagen per jaar
5 níet op de functie gerichte studiedagen

4.4 Geld voor geld
De volgende rechten kan de werknemer verkopen

Maximaal 50% van het vakantiegeld;
Maximaal 5 vakantiedagen per jaar*: de ruilwaarde van één dag is 0,43% van het brutojaarloon;

De volgende rechten kan de werknemer aankopen:

Vermindering van de wekelijks arbeidstijd
Vervroeging van het pensioen of een hogere uitkering bij pensioen
Een aanvulling op een individuele lijfrenteverzekering
Vermindering van de eigen bijdrage aan kinderopvang
Vermindering van de eigen bijdrage aan de ziektekostenverzekering
Vermindering van de premies voor collectieve verzekeringen *

Dit maximum van 5 dagen geldt bij een fulltime dienstverband. Parttimers hebben minder vakantiedagen. Zij mogen dan ook minder dagen bewaren voor de CAO à la Carte. Fulltimers moeten 20 van de 25 dagen opnemen voor vakantie. Parttimers moeten 4 maal hun arbeidstijd per week opnemen voor vakantie. De overige dagen mogen ze gebruiken voor verlofsparen in de CAO à la Carte.

Voorbeelden:

Iemand met een dienstverband van 32 uur, neemt minimaal 4 maal 32 uur is 128 uur vakantie op. De overige uren mag hij sparen.
Iemand met een dienstverband van 24 uur, neemt 4 x 24 is 96 uur vakantie op. De overige uren mag hij gebruiken in de CAO à la Carte.

In de praktijk zijn het dus vooral ‘verlofdagen’ (vrije tijd) die de werknemer opspaart voor doelen naar keuze.

4.5 Sparen van verlof in CAO à la Carte
Voor sparen van verlof gelden de volgende regels:

De werknemer houdt zelf het gespaarde verlof bij op een ‘verlofkaart’. Aan het eind van het jaar beslist hij of niet opgenomen verlof doorschuift naar het volgende jaar, óf dat hij het op zijn verlofspaarrekening zet.
De werkgever verzorgt de centrale administratie. Hij vermeldt de verloftegoeden op het maandelijkse salarisoverzicht of op een apart halfjaarlijks verlofoverzicht.
De werknemer kan het gespaarde verlof aaneengesloten opnemen voor een periode van maximaal 9 weken, inclusief 3 weken vakantie. Hij mag het verlof alleen in deeltijd opnemen als hij het gebruikt voor zorgtaken. Het spaarverlof mag samen met andere verlof worden gecombineerd.
Hij vraagt verlof dat langer duurt dan 2 maanden uiterlijk 6 maanden van tevoren aan. Tenzij hij het moment van benodigd verlof niet eerder kon voorzien; dat kan zich voordoen bij zorgtaken.
Tijdens het verlof krijgt de werknemer zijn vaste salaris inclusief eventuele CAO-verhogingen die ingaan tijdens het verlof. Hij betaalt ook gewoon zijn premies voor Sociale Verzekeringen, pensioenopbouw en de ziektekostenverzekering. De opbouw van vakantiedagen gaat ook gewoon door.
Als hij tijdens zijn verlof ziek wordt en zich ziekmeldt, blijven de niet-gebruikte verlofdagen staan.
Uitbetaling van niet-gebruikte verlofdagen gebeurt alleen bij ontslag of overlijden. De opgespaarde verlofdagen kunnen niet verjaren.

4.6 CAO à la Carte en de Vaste Commissie
De werkgever is verplicht een CAO à la Carte schriftelijk aan te melden bij de Vaste Commissie.

Duurzame inzetbaarheid

'Duurzame inzetbaarheid creëert werknemers die energiek en met veerkracht hun werk doen'